Guð notar fólk til að mæta þörfum annarra. Biblían segir: 2Kon 6:6-7 Þá sagði guðsmaðurinn: Hvar datt hún? Og er hann sýndi honum staðinn, sneið hann af viðargrein, skaut henni þar ofan í ána og lét járnið fljóta. Síðan sagði hann: Náðu henni nú upp! Þá rétti hann út höndina og náði henni.
Við ættum að vera tilbúin til að mæta þörfum annarra. Biblían segir: Mt 23:11-12 Sá mesti meðal yðar sé þjónn yðar. Hver sem upp hefur sjálfan sig, mun auðmýktur verða, en sá sem auðmýkir sjálfan sig, mun upp hafinn verða.
Að þjóna öðrum er að þjóna Guði. Biblían segir: Mt 25:40 Konungurinn mun þá svara þeim: Sannlega segi ég yður, það allt, sem þér gjörðuð einum minna minnstu bræðra, það hafið þér gjört mér.
Við þurfum að hafa augun opin fyrir þeim tækifærum sem gefast. Guð gæti verið að uppfylla þarfir okkar. Biblían segir: Rt 2:2-3 Og Rut hin móabítíska sagði við Naomí: Ég ætla að fara út á akurinn og tína upp öx á eftir einhverjum þeim, er kann að sýna mér velvild. Naomí svaraði henni: Far, þú, dóttir mín! Rut fór og tíndi á akrinum á eftir kornskurðarmönnunum, og henni vildi svo vel til, að teig þennan átti Bóas, sem var í ætt við Elímelek.
Við ættum að gera okkur grein fyrir því að við þörfnumst Guðs í öllu. Biblían segir: Sl 104:27-28 Öll vona þau á þig, að þú gefir þeim fæðu þeirra á réttum tíma. Þú gefur þeim, og þau tína, þú lýkur upp hendi þinni, og þau mettast gæðum.
Jesús lætur sér annt um líkamlegar þarfir okkar. Biblían segir: Mk 8:1-3 Um þessar mundir bar enn svo við, að mikill mannfjöldi var saman kominn og hafði ekkert til matar. Jesús kallar þá til sín lærisveinana og segir við þá: Ég kenni í brjósti um mannfjöldann. Þeir hafa nú hjá mér verið þrjá daga og hafa ekkert til matar. Láti ég þá fara fastandi heim til sín, örmagnast þeir á leiðinni, en sumir þeirra eru langt að.