Οι ποιμένες πρέπει να είναι πιστοί στις οικογενειακές υποχρεώσεις τους αλλά και να αντικατοπτρίζουν την αλήθεια του Θεού. Η Αγία Γραφή αναφέρει: "Ο επίσκοπος λοιπόν πρέπει να είναι άμεμπτος, άνδρας μιας γυναίκας, άγρυπνος, σώφρονας, κόσμιος, φιλόξενος, διδακτικός. Όχι μέθυσος, όχι πλήκτης, όχι αισχροκερδής. Αλλά επιεικής, άμαχος, αφιλάργυρος, κυβερνώντας καλά το δικό του σπίτι, έχοντας τα παιδιά του σε υποταγή με κάθε σεμνότητα (επειδή, αν κάποιος δεν ξέρει να κυβερνάει τη δική του οικογένεια, πως θα επιμεληθεί την εκκλησία του Θεού;). Να μην είναι νεοκατήχητος, για να μην υπερηφανευθεί και πέσει στην καταδίκη του διαβόλου. Πρέπει μάλιστα αυτός να έχει και καλή μαρτυρία από τους έξω, για να μη πέσει σε ονειδισμό και παγίδα του διαβόλου." (Επιστολή προς Τιμόθεο Α΄ 3: 2 – 7)
Οι ποιμένες δεν πρέπει να επιδιώκουν την κοινωνική καταξίωση. Η Αγία Γραφή αναφέρει: "Κι αυτά αδελφοί μου τα μετέφερα στον εαυτό μου και στον Απολλώ ως παράδειγμα για σας. Για να μάθετε διαμέσου του παραδείγματός μας να μην φρονείτε περισσότερο από ό,τι είναι γραμμένο, για να μην υπερηφανεύεστε ο ένας υπέρ του ενός, ενάντια στον άλλον." (Επιστολή προς Κορινθίους Α΄ 4: 6)
Οι ποιμένες πρέπει να διδάξουν τους ανθρώπους του Θεού με τον λόγο και το παράδειγμα. Η Αγία Γραφή αναφέρει: "Προσέχετε λοιπόν στον εαυτό σας και σε ολόκληρο το ποίμνιο στο οποίο το Άγιο Πνεύμα σας έβαλε επισκόπους, για να ποιμαίνετε την εκκλησία του Θεού, που απέκτησε με το ίδιο του το αίμα." (Πράξεις 20: 28)