Ποια επενδυτική στρατηγική προτείνει ο Θεός; Η Αγία Γραφή αναφέρει: "Στους πλουσίους αυτού του κόσμου να παραγγέλλεις να μην υψηλοφρονούν ούτε να ελπίζουν στην αβεβαιότητα του πλούτου, αλλά στον ζωντανό Θεό που μας τα δίνει όλα πλούσια, για απόλαυση· να αγαθοεργούν, να πλουτίζουν σε καλά έργα, να είναι ευμετάδοτοι, κοινωνικοί, θησαυρίζοντας στον εαυτό τους ένα καλό θεμέλιο στο μέλλον, για να απολαύσουν την αιώνια ζωή." (Επιστολή προς Τιμόθεο Α΄ 6: 17 – 19)
Ποια είναι η οικονομική συμβουλή του Σολομώντα, που ήταν ο σοφότερος και πλουσιότερος άνθρωπος που έζησε ποτέ; Η Αγία Γραφή αναφέρει: "Αυτός που αγαπάει το ασήμι, δεν θα χορτάσει από ασήμι· ούτε από εισοδήματα αυτός που αγαπάει την αφθονία· και τούτο είναι ματαιότητα. Καθώς πληθαίνουν τα αγαθά, πληθαίνουν και αυτοί που τα τρώνε· και ποια είναι η ωφέλειά στους κυρίους τους, παρά το να τα θωρούν με τα μάτια τους; Ο ύπνος εκείνου που εργάζεται είναι γλυκός, είτε λίγο φάει είτε πολύ· ενώ ο χορτασμός του πλουσίου δεν τον αφήνει να κοιμάται. Υπάρχει ένα θλιβερό κακό που είδα κάτω από τον ήλιο· πλούτος που διαφυλάγεται από αυτόν που τον έχει, είναι για δική του βλάβη. Κι εκείνος ο πλούτος χάνεται από κακή συμφορά· αυτός, μάλιστα, γεννάει έναν γιο και δεν έχει τίποτε στο χέρι του. Όπως βγήκε από την κοιλιά της μητέρας του, γυμνός και θα επιστρέψει, πηγαίνοντας όπως ήρθε· και δεν βαστάζει τίποτε από τον κόπο του, για να έχει στο χέρι του. Ακόμα κι αυτό είναι θλιβερό κακό, όπως ήρθε, έτσι να πάει· και ποια ωφέλεια υπάρχει σ’ αυτόν ότι κόπιασε για τον άνεμο; Επιπλέον, θα τρώει όλες τις ημέρες του μέσα σε σκοτάδι και με πολλή λύπη και αρρώστια και βάσανο. Να, τι είδα εγώ ως αγαθό· είναι καλό να τρώει κάποιος και να πίνει και να απολαμβάνει τα αγαθά ολόκληρου του κόπου του, που κοπιάζει κάτω από τον ήλιο, σύμφωνα με τον αριθμό των ημερών της ζωής του, όσες ο Θεός του έδωσε· επειδή αυτή είναι η μερίδα του. Και σε όποιον άνθρωπο ο Θεός, αφού του έδωσε πλούτη και υπάρχοντα, του έδωσε και εξουσία να τρώει απ’ αυτά και να παίρνει το μερίδιό του και να ευφραίνεται στον κόπο του, αυτό είναι δώρο του Θεού· επειδή δεν θα θυμάται για πολύ τις ημέρες της ζωής του, για τον λόγο ότι ο Θεός αποκρίνεται στην καρδιά του με ευφροσύνη." (Εκκλησιαστής 5: 10 – 20)