Η φύση μας παρουσιάζει το Θεό. Η Αγία Γραφή αναφέρει: "Οι ουρανοί διηγούνται τη δόξα του Θεού και το στερέωμα αναγγέλλει το έργο των χεριών του." (Ψαλμός 19: 1)
Η δύναμη του Θεού ελέγχει τη φύση. Η Αγία Γραφή αναφέρει: "Και (ο Ιησούς) τους λέει: Γιατί είστε ολιγόπιστοι; Τότε, αφού σηκώθηκε, επιτίμησε τους ανέμους και τη θάλασσα και έγινε μεγάλη γαλήνη. Και οι άνθρωποι θαύμασαν λέγοντας: τι είδους άνθρωπος είναι αυτός που και οι άνεμοι και η θάλασσα τον υπακούν!" (Ματθαίος 8: 26 – 27)
Η φύση αποδεικνύει ότι ο Θεός υπάρχει. Η Αγία Γραφή αναφέρει: "Δεδομένου ότι τα αόρατα αυτού βλέπονται φανερά από την εποχή της κτίσης του κόσμου, καθώς νοούνται διαμέσου των δημιουργημάτων του και η αιώνια δύναμή του και η θεότητα, ώστε αυτοί να είναι αναπολόγητοι (όταν βρεθούν μπροστά στον Θεό κατά την ημέρα της Κρίσης)." (Επιστολή προς Ρωμαίους 1: 20)
Η ίδια η φύση αναμένει ανυπόμονα τη λύτρωσή της από τα αποτελέσματα της αμαρτίας. Η Αγία Γραφή αναφέρει: "Επειδή η μεγάλη προσδοκία της κτίσης προσμένει τη φανέρωση των παιδιών του Θεού. Δεδομένου ότι η φύση υποτάχθηκε στη ματαιότητα όχι θεληματικά, αλλ’ εξαιτίας εκείνου που την υπέταξε με την ελπίδα ότι και η ίδια η κτίση θα ελευθερωθεί από τη δουλεία της φθοράς και θα μεταβεί στην ελευθερία της δόξας των παιδιών του Θεού. Επειδή ξέρουμε καλά ότι ολόκληρη η κτίση συστενάζει και συμπάσχει με ωδίνες μέχρι και τώρα." (Επιστολή προς Ρωμαίους 8: 19 – 22)