Η πνευματική ωριμότητα ξεκινά με τα βασικά, και προχωρά προς μία βαθύτερη κατανόηση. Η Αγία Γραφή αναφέρει: "Γι’ αυτό, αφού αφήσουμε την αρχική διδασκαλία του Χριστού, ας προχωρούμε προς την τελειότητα, χωρίς να βάζουμε εξαρχής θεμέλιο μετάνοιας από νεκρά έργα, και πίστης στον Θεό." (Επιστολή προς Εβραίους 6: 1)
Η πνευματική ωριμότητα είναι μια διαδικασία που παίρνει χρόνο και παραμερίζει τις προσωπικές μας επιθυμίες. Η Αγία Γραφή αναφέρει: "Αδελφοί, κι εγώ δεν μπόρεσα να σας μιλήσω ως προς πνευματικούς ανθρώπους, αλλ’ ως προς σαρκικούς, ως προς νήπια εν Χριστώ. Σας πότισα γάλα και όχι στέρεη τροφή. Επειδή δεν μπορούσατε ακόμα να τη δεχθείτε. Αλλ’ ούτε τώρα ακόμα μπορείτε, για τον λόγο ότι είστε ακόμα σαρκικοί. Επειδή ενώ υπάρχει ανάμεσά σας φθόνος και φιλονικία και διχόνοια δεν είστε σαρκικοί και περπατάτε κατά άνθρωπο; Επειδή όταν κάποιος λέει: Εγώ μεν είμαι του Παύλου. Και άλλος: Εγώ είμαι του Απολλώ. Δεν είστε σαρκικοί;" (Επιστολή προς Κορινθίους Α΄ 3: 1 – 4)
Η πνευματική ωριμότητα αφήνει στην άκρη την παιδιάστικη πνευματική συμπεριφορά. Η Αγία Γραφή αναφέρει: "Όταν ήμουν νήπιος, μιλούσα ως νήπιος, σκεφτόμουν ως νήπιος, είχα κρίση ως νήπιος. Όταν όμως έγινα άνδρας, έβαλα κατά μέρος εκείνα που έχει το νήπιο." (Επιστολή προς Κορινθίους 13: 11)